Hotel de Pologne, ob. Miejska Biblioteka Publiczna (1820–1830/ok. 1905/20.–30. XX w./50.–70. XX w.)
Budynek Hotel de Pologne (Hotel Polski) powstał w pierwszej tercji XIX w. w stylu uproszczonego klasycyzmu. Stanął on na miejscu katolickiej kaplicy św. Ducha i Barbary z XVII w. Na początku XX w. został rozbudowany o dużą salę widowiskową i ogród letni, pełniące w okresie międzywojennym funkcję kina. Po 1945 r. budynek dawnego hotelu adaptowano na mieszkania, w latach 70. XX w. urządzono w nim Bibliotekę Publiczną, natomiast sala widowiskowa stała się siedzibą Domu Kultury, ob. Miejskiego Ośrodka Kultury.
Hotel de Pologne, at present the Municipal Public Library (1820–1830/around 1905/1920s-1930s 1910/1950s–1970s )
The building of Hotel de Pologne (Hotel Polski), built in the simplified Classicism style in the first thirty years of the 19th century, was erected on the site of the Catholic Chapel of the Holy Spirit and St.Barbara from the 17th century. At the beginning of the 20th century, it was enlarged by adding a big entertainment hall and a summer garden that were used as a cinema in the interwar period. After 1945, the building of a former hotel was adapted for flats and in the 1970s the Public Library was housed in there, whereas the entertainment hall became the seat of the Culture House, at present the Municipal Cultural Centre.
Czytaj więcejBudynek Hotel de Pologne (Hotel Polski), pełniący współcześnie funkcję Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Stanisława Grochowiaka w Lesznie, powstał w pierwszej połowie XIX w. Wzniesiono go najpewniej w latach 1820–1830, o czym przesądza klasycyzującą atrybucja stylowa z pseudoryzalitem zwieńczonym trójkątnym tympanonem czy florystyczne fryzy międzykondygnacyjne. Obiekt stanął na miejscu katolickiej kaplicy św. Ducha i św. Barbary o proweniencji jeszcze XVII-wiecznej.
Trudno ustalić, kiedy powstał rzeczony Hotel de Pologne, czy od początku pełnił funkcje gospody względnie hotelu, czy też pierwotnie był domem i dopiero później został przekształcony w gospodę (hotel). Pewnym jest natomiast, że Hotel Polski istniał już na przełomie lat 70. i 80. XIX w.
Na początku XX w., ok. 1905 r., zgodnie z projektem mistrza budowlanego Franza Feuera, został rozbudowany o olbrzymią salę widowiskową z tarasem i letnim ogrodem (ob. Miejski Ośrodek Kultury), wkrótce jednak zabudowanym od frontu. Wewnątrz zachowały się do dziś oryginalne żeliwne kolumny podpierające strop sali oraz balkony, dekorowane w strefie kapiteli.
W okresie międzywojennym sala widowiskowa została nieznacznie zmodernizowana, kiedy w 1928 r. zabudowano wewnątrz kabinę projekcyjną i przystosowano ją do wyświetlania filmów (kino „Kryształ”, później „Imperial”). Równocześnie w podziemiach ob. Biblioteki, w północnej części, urządzono kręgielnię (lata 30. XX w.), a na krótko przed II wojną światową przebudowano schody wejściowe, które z prostych, jednostronnych, ale bardzo szerokich, zyskały formę dwustronną, lecz sporo węższą, dzięki czemu udostępniono większą przestrzeń chodnika.
Po II wojnie światowej budynek hotelu został poważnie przebudowany i adaptowany do funkcji mieszkalnych, zaś sala widowiskowa w 1950 r. zmodernizowana i przekształcona w tzw. „Dom Żywego Słowa”, mający funkcjonować jako miejska placówka kulturalna. Pomysł jednak nie znalazł szerszego odzewu i dopiero w 1970 r. nowym gospodarzem obiektu został Powiatowy Dom Kultury, przemianowany w 1975 r. na Wojewódzki Dom Kultury, zaś od 1981 r. jako Miejski Ośrodek Kultury, funkcjonujący do dziś. Z kolei dom mieszkalny, czyli były Hotel Polski, w 1977 r. przystosowano do funkcji siedziby ówczesnej Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Stanisława Grochowiaka, której sukcesorem pozostaje dziś Miejska Biblioteka Publiczna im. Stanisława Grochowiaka.
Budynek dawnego Hotelu Polskiego został 21 października 1963 r. wpisany do rejestru zabytków pod numerem 1/Az. Od lat oczekuje kompleksowych prac remontowo-konserwatorskich, zarówno na zewnątrz (elewacje), jak i wewnątrz, czyli w pomieszczeniach służbowych biblioteki. Natomiast Miejski Ośrodek Kultury ostatnich prac remontowych doczekał się w 2013 r.
Bibliografia:
- Archiwum Państwowe w Lesznie, Akta miasta Leszno.
- Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Poznaniu Delegatura w Lesznie, Ewa Kręglewska-Foksowicz, Zabudowa ul. Chrobrego w Lesznie. Studium historyczno-konserwatorskie, Poznań 1986–1988.
- Komolka Mirosława, Sierpowski Stanisław, Leszno. Zarys dziejów, Poznań 1987.
- Kręglewska-Foksowicz Ewa, Sztuka Leszna do początków XX wieku, Poznań 1982.
- Świderski Bronisław, Ilustrowany opis Leszna i ziemi leszczyńskiej, Leszno 1928.
- Urbaniak Miron, Modernizacja infrastruktury miejskiej Leszna w latach 1832–1914, Poznań 2009.
- http://www.mok.leszno.pl/informacje/Historia_budynku_MOK
- http://www.mbpleszno.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2&Itemid=102
